Merhaba
sevgili okurlar,
Günümüzde başka birçok probleme bağlı disfaji
ya da diğer adıyla yutma bozukluğu yaşayan kişiye rastlamaktayız. Disfaji Yunanca güçlük
manasına gelen ‘’dys’’ ve yemek manasına gelen ‘’phagia’’ kelimeleri
birleştirilerek türetilmiştir, Türkçeye de bu kelimenin adaptasyonu ile
sokulmuştur. Türkçe karşılık
olarak yutma güçlüğü veya yutkunma güçlüğü olarak çevrilmiştir.Çoğu zaman
iştahsızlık ile karıştırılan disfaji ciddi bazı hastalıkların habercisi
olabilir.
Disfaji
ile ilgili bilgi vermeden önce yutmanın
ne olduğunu anlamak gerekli diye düşünüyorum. Yutma, ağızda çiğnenen lokmaları
ya da sıvıları yemek borusu yoluyla mideye aktarmak üzere ağızdan yutağa
gönderme işlemidir.Bu işlem kısmen istemli, kısmen de refleks olarak
gerçekleşir. Lokma oluşumu ve
lokmayı yutağın ön bölümünden arkaya doğru iten dil hareketi istemlidir. Dilin
bu hareketiyle yutak mukozasının uyarılması refleks hareketleri başlatır. Önce
yutağın üst bölümü kapanır; kapanma yumuşak damağın ve gırtlağın yukarıya doğru
kalkmasıyla gerçekleşir. Daha sonra epiglotis gırtlağın üst açıklığını
kapatırken, besin yutaktan yemek borusuna geçer. Yemek borusunu çevreleyen
kasların kasılmasıyla yiyecek mideye doğru ilerler. Gırtlağın kapanması
besinlerin solunum yoluna geçmesini engeller. Bu geçiş, örneğin yemek sırasında
konuşurken ortaya çıkarsa hemen öksürük mekanizması devreye girerek yiyecek
parçacıkları solunum sisteminden uzaklaştırılır.
5.
,9. Veya 10. Sinir harabiyeti sonucu yutma işlevinin bir bölümünde felç
oluşabilir.Ayrıca poliomyelit ve ensefalit gibi bazı hastalıklar beyin
sapındaki yutma merkezinde oluşturdukları hasar ile yutmaya engel
olabilirler.Bunlardan başka,muskuler distrofide olduğu gibi yutma kaslarının
felci veya myastania gravis ya da botulizmde olduğu gibi nöromuskuler ileti bozukluğu
da yutmanın normal işleyişine mani olabilir.
Yutma
işlevinin tümü ya da bir kısmında görülen felç bazı problemlere yol açar.Bu
problemler; yutma işlevinin tam olarak ortadan kalkması durumunda yutmanın
yapılamaması,glottisin kapanmasındaki yetersizlik nedeniyle yiyeceklerin özofagus
yerine akciğere kaçması,burnun arka deliklerini kapatan yumuşak damak ve uvula
yetersizliği nedeniyle yiyeceklerin burna reflüsüne neden olabilmektedir.
Yutma
felcinin en ağır örneği; derin anestezi altındaki hastalarda ortaya
çıkmaktadır.Ameliyat sırasında hastalarda sıklıkla büyük miktardaki mide
içeriği farinkse gider.Anestetik madde,yutma işlemini felç ettiği için,hastalar
bu içeriği tekrar yutmak yerine,trakealarına doğru emerler.Bunun sonucunda da
bu hastalar bazen kusmuklarıyla boğularak ölürler.
Akalazya,yutma
sırasında alt özofagusun sfinkterinin gevşeyememesi nedeniyle ortaya çıkan bir
durumdur.Sonuçta,yiyeceklerin özofagustan mideye geçmesi aksar.Patolojik
incelemeler,özofagusun alt üçte ikilik kısmındaki miyenterik sinir ağında hasar
olduğunu göstermektedir.Buna bağlı olarak,alt özofagus kasları spastik olarak
kasılı durumda kalır ve miyenterik pleksus,yutma esnasında yiyecekler bu bölüme
ulaşırken gastrointestinal sfinkterin’’karşılayıcı gevşemesini’’ sağlayan sinyali
iletme yeteneğini kaybeder.
Akalazya
ağırlaştıkça,yutulmuş yiyecekleri normalde birkaç saniyede mideye boşaltan özofagus
bu işi birkaç saatte başaramaz.Aylar ve yıllr ilerledikçe özofagus çok fazla
genişleyerek çoğu zaman bir litre kadar yiyeceği içinde taşıyabilecek duruma
gelir.Uzun süren özofagus birikimi esnasında enfeksiyon nedeniyle mide içeriği
kokuşmaya başlar.Enfeksiyon özofagus mukozasının ülserleşmesine sebep olur.Bu
bazen şiddetli retrosternal ağrıya ya da delinmeye ve ölüme yol açabilir.Yutturulan
özel bir özofagus türünün ucundaki balon şişirilerek özafagusun alt ucunun
gerilerek genişletilmesiyle hastaya önemli ölçüde yarar
sağlanabilmektedir.Bunun dışında antispazmatik ilaçlar da kullanılabilmektedir.
Yutma
bozukluklarının (disfaji) zaman zaman globus histericus ile karıştırılması da
mümkün olabilmektedir.Globus histericusta hasta boğazında bir düğümlenme ya da
sıkışma gibi bir rahatsızlık tanımlar ve bu durum emosyonel problemlerle artış
gösterir.Genç hastalarda anksiyete ile ilgili bir durumdur ve gerçek bir
semptomdur ancak her zaman psikolojik bir bozukluğu işaret etmez.Yaşlı
hastalarda ise yutak bölgesindeki gerçek kas spazmından ayrılması zor olabilir
ve bu fonksiyonel bir rahatsızlıktır.Gerçek yutma güçlüğü genellikle organik bir
hastalık sonucunda ortaya çıkmaktadır.
Yutma
bozukluklarının tedavisi için değerlendirme çok büyük önem arz etmektedir.Bu
değerlendirme sonucunda hangi tedavinin uygulanacağına karar verilir.En çok
kullanılan değerlendirme yöntemlerinden biri MBYÇ( Modifiye Baryum Yutma
Çalışması) dır.Bir diğer adıyla videofloroskopidir.Bu değerlendirme yöntemi ile
hastanın hangi kıvamlardaki gıdayı yutabildiği ve yutmanın hangi fazında
problem yaşandığı belirlenir.
Tedavi
stratejilerinden biri hastanın yutabileceği kıvamın belirlenip hastanın güvenle
yutmasının sağlanmasıdır.Pozisyonel yutma manevraları uygulanarak gıdanın
yutması kolaylaştırılabilir.Hastanın ağız yüz ve motor hareketlerinin
geliştirilmesi sağlanabilir.Ağızda belli refleks noktaların duyu stimülasyonu sağlanarak
oral fazdan faringeal faza geçişte gecikme azaltılabilir.Son olarak elektriksel
stimülasyon uygulanarak yutkunma kaslarının çalıştırılması ile yutma
kolaylaştırılabilir.Tüm bu tedavi yöntemlerinden en uygun olanını yutma ile
ilgili yeterli donanıma sahip fizyoterapistiniz uygulayacaktır.
Sağlıklı ve sağlıkla kalın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder